Papierowy kochanek Jerzego Szaniawskiego
Muzeum Teatralne, Teatr Narodowy i Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza zapraszają na czwarty wieczór z cyklu Odtwarzanie Reduty poświęcony premierze sztuki Jerzego Szaniawskiego Papierowy kochanek. 7 października o godz. 17 w Salach Redutowych Teatru Wielkiego – Opery Narodowej sztukę w opracowaniu reżyserskim Marcina Hycnara przeczytają aktorzy Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie. Wprowadzenie wygłosi prof. Barbara Osterloff.
Bilety w cenie 1 zł dostępne w sprzedaży w kasach TW-ON.
Jerzy Szaniawski był jednym z najważniejszych dramaturgów redutowych. Przypomnimy premierę jego Papierowego kochanka (12 maja 1920), która stała się sensacją teatralną Warszawy – także dzięki twórcom „układu scenicznego” – Juliuszowi Osterwie, Mieczysławowi Limanowskiemu, Brunonowi Lechowskiemu – i znakomitym wykonawcom: Zelwerowiczowi, Osterwie, Majdrowiczównie. Po sukcesie Papierowego kochanka Reduta wystawiła kolejne sztuki Szaniawskiego, Ewę w 1921 r. i Lekkoducha w 1923.
Nie przekrwiony refleksją mózg inteligenta czy inteligentki rozstrzyga co w miłości jest proste, lecz często do najistotniejszego prymitywu odczuwania sprowadza choćby jedno słowo nienowe, oklepane i banalne.
(Leon Chrzanowski, „Świat” 1920 nr 21)
Premiera Papierowego kochanka była popisem sprawności organizacyjnej i nieoczekiwanych możliwości tkwiących w organicznej pracy zespołu. Urocza komedia Szaniawskiego pełna podtekstów i niedopowiedzeń konfrontowała rzeczywistość świata bohaterów z fantazją, ukazywała rolę poetyckiego symbolu w kontekście zjawisk codzienności życiowej.